وقتی مردم کلمه «آشپز» را می شنوند، تصویر خاصی به ذهنشان خطور می کند. بیشتر افراد تمایل دارند سرآشپزها را افرادی جدی تصور کنند که چاقو یا قاشق چوبی در دست دارند و روپوشی کاملا سفید به تن دارند. به کنار همه متغیرهای دیگر، تصویر یک سرآشپز تقریباً همیشه شامل یک چیز است: یک کلاه سفید. دلیلی وجود دارد که ما این تصویر را داریم، زیرا کلاه سرآشپز سابقه طولانی دارد. کلاهی که سرآشپز بر سر می گذارد، در حالی بهداشت و تمیزی دار, می تواند به عنوان بیانیه ای از وضعیت، مد یا سنت عمل کند
منشا کلاه
چندین منبع مختلف ممکن برای این کلاه وجود دارد که امروزه می شناسیم. یکی از داستانهای اصلی میگوید که پادشاه هنری هشتم، سرآشپزی را پس از یافتن یک مو در غذایش سر برید. به سرآشپز بعدی دستور داده شد که هنگام آشپزی از کلاه استفاده کند و به این ترتیب استفاده از کلاه برای حفظ بهداشت آغاز شد. با این حال، برخی از داستان ها می گویند که در اوایل قرن هفتم پس از میلاد، سرآشپزها از کلاه برای نشان دادن موقعیت استفاده می کردند. به طور خاص، به آنها کلاه داده شد تا هرگونه بدرفتاری را که احساس می کردند جبران کنند، زیرا در این زمان به نظر می رسید سرآشپزها مرتباً پادشاهانی را که آنها را تحقیر می کردند مسموم می کردند. در حالی که هر یک از این داستان ها به همان اندازه محتمل (و بعید) منبع واقعی کلاه سرآشپز هستند، آنها نشان دهنده لوازم جانبی همانطور که امروزه استفاده می شود: هم به عنوان ابزار و هم به عنوان نماد.
سمبولیسم
از خود کلاه می توان برای نشان دادن مهارت سرآشپز استفاده کرد. به طور سنتی، کلاه سرآشپز باید دارای 100 چین باشد که نمادی از 100 روش مختلف برای پختن تخم مرغ است. امروزه ممکن است در کلاه سرآشپز 100 پلیسه وجود نداشته باشد، اما نمادگرایی هنوز پابرجاست. جنبه های دیگر کلاه می تواند نمادین باشد: به عنوان مثال، در برخی از آشپزخانه ها، سرآشپزهایی که بالاترین رتبه را دارند، بلندترین کلاه ها را دارند. همچنین ممکن است از سبک های مختلف کلاه برای تشخیص نقش ها در آشپزخانه استفاده شود.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.